Οι χαρακιές στο φλοιό του δέντρου, θυμίζουν τις πληγές του Χριστού από τους Ρωμαίους στρατιώτες κατά την διάρκεια της σταύρωσης. Η σμύρνα ήταν ιδιαίτερα πολύτιμη κατά τους βιβλικούς χρόνους και εισαγόταν από την Ινδία και την Αραβία. Με το βότανο αυτό η Μαρία Μαγδαλινή άλειψε και τα πόδια Του.
Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν στις ταριχεύσεις τους και οι αρχαίες Αιγύπτιες νοικοκυρές το έκαιγαν για να ξεφορτωθούν τους ψύλλους. Σμύρνα καίγανε και στους ναούς της Ίσιδας.
Στην Κίνα ονομάζεται MoYao και χρησιμοποιείται από τον καιρό της Δυναστείας Τανγκ (60 μ.Χ.) κυρίως για πληγές, για την ανακούφιση από τα πρηξίματα. Το έλαιο του μύρρου το απόσταζαν από την ρητίνη και το χρησιμοποιούσαν από την εποχή της Αρχαίας Ελλάδας για την επούλωση των πληγών.
Έχει έντονη, υπέροχη χαρακτηριστική οσμή αλλά γεύση στυφή και ελαφρώς πικρή. Στην αρωματοθεραπεία χρησιμοποιείται ως αντικαταθλιπτικό εξαιτίας των χαλαρωτικών και καταπραϋντικών ιδιοτήτων του.
Καίγεται αυτούσια στο θυμιατό ή χρησιμοποιείται σε μείγματα λιβανορητινών για την παράγωγη ιδιαίτερων μοσχοθυμιαμάτων.
Συμβουλευτείτε τον προσωπικό σας ιατρό πριν από τη λήψη οποιουδήποτε βοτάνου. Η θεραπεία με βότανα είναι εναλλακτική και συμπληρωματική και δεν αντικαθιστά τη φαρμακολογική σας θεραπεία.
